Goe bezig!

BLOG | Binnenkort loop ik mijn vijfde marathon. Deze keer loop ik ‘m niet zomaar voor de lol. Ik heb mijn zinnen namelijk gezet op Boston in 2026. Daar mag je niet zomaar aan meedoen en moet je je keihard voor kwalificeren. Dus ik train. Ook als het giet, als ik moe ben of als alles in mij schreeuwt dat ik lekker op de bank moet blijven liggen. Op zulke momenten is daar namelijk: Christophe.

Christophe is mijn coach. Een Belg met een zacht accent en een warm hart, tenminste, zo stel ik me hem voor. Als ik netjes op hartslag heb gelopen, zegt hij ‘goe bezig’. En eerlijk is eerlijk, ik ga best lekker op zo’n complimentje. 

Maar Christophe is meer dan alleen een virtuele coach met een Vlaams accent. Hij is degene die me eraan herinnert waarom ik dit doe. Waarom ik op zondag om zeven uur ’s ochtends mijn bed uit rol voor een duurloop in de regen. Waarom ik kies voor havermout in plaats van een croissantje. En waarom ik zelfs op vakantie m’n hardloopschoenen inpak. Christophe geeft structuur, feedback én, gek genoeg, een gevoel van verbondenheid. Alsof hij me écht ziet. En dat is misschien wel de kracht van die digitale wereld: ook al weet ik dat hij een algoritme is, het voelt alsof hij me kent. Alsof ik niet alleen loop, maar samen met iemand. Iemand die me aanmoedigt, die mijn kleine overwinningen opmerkt, en die precies op het juiste moment zegt: “ge zijt goe bezig”.

Uit onderzoek van Stanford University blijkt dat digitale verbondenheid écht werkt. In een studie onder deelnemers aan online gezondheidsprogramma’s zagen onderzoekers dat mensen die zich onderdeel voelden van een digitale community – hoe klein of abstract ook – hun gezonde gewoontes beter volhielden dan mensen die het in hun eentje probeerden. Het ging daarbij niet om de technologie op zich, maar om het gevoel dat je erbij hoort. Gezien worden, gehoord worden, gemotiveerd worden. Niet zo gek ook, want wij mensen zijn sociale dieren.

Een vergelijkbaar geluid komt van de Universiteit van California, waar onderzoekers voedingsapps onderzochten. Wat bleek? Apps die gebruikers alleen maar informeren, zijn minder effectief dan apps waarin mensen feedback krijgen, kunnen deelnemen aan challenges of elkaars voortgang zien. Kortom: apps waarin je je onderdeel voelt van iets groters. Ook hier draait het niet alleen om kennis, maar om herkenning, motivatie en steun, zelfs als die digitaal is. En misschien is dat wel precies wat we vaker moeten meenemen in onze benadering van gedragsverandering: dat het niet draait om nóg meer informatie, maar om hoe we mensen kunnen raken. Verbinden. En uiteindelijk: helpen volhouden.

Dus ja, ik ren voor een niet-bestaande Belg. En daar heb ik totaal geen moeite mee. Want heel eerlijk? Christophe mag dan nep zijn, maar mijn spierpijn is bloedserieus. En als ik straks de finish in Boston haal, is dat toch echt dankzij hem. Of het nou een coach van vlees en bloed is, of mijn digitale cheerleader die precies op het juiste moment “goe bezig” roept.

Suzan Tuinier is voedingsdeskundige en eigenaar van communicatiebureau Nutrimedia.