Afgelopen zomer bezocht ik een biologisch-dynamische boerderij in Esbeek. Een gemengd bedrijf waar altijd met man en macht wordt gewerkt aan de productie van onbespoten groente- en fruitabonnementen, vlees en granen. Bloed, zweet en tranen, maar met liefde bereid, zo vertelde de boer. Ik kocht wat volkoren meel, per kilogram 80 eurocent. Ik schrok er van, want ga maar eens een pakje biologisch meel halen bij de grootgrutter. Daar kom je met een euro niet weg, laat staan dat de herkomst van het product zo goed te herleiden is. Ik heb zelfs nog over de akker gelopen waar mijn pakje meel vandaan kwam. Hoe is dit mogelijk - grondstof voor twee broden - en houdt die boer er nog een cent aan over? Is er misschien een prijzenoorlog tussen biologische boeren aan de gang? De eenvoudige verklaring is natuurlijk dat de transport- en retailkosten ontbreken.
